معرفی آندره ژید

آندره ژید (André-Paul-Guillaume Gide) 1869-1951 نویسنده فرانسوی انسان دوست و اخلاق گرایی بود. آندره تنها فرزند paul gide و همسرش Juliette Rondeaux بود. پدر آندره ژید از حقوق دانان پروتستان و مادرش از کاتولیک های نورماندی بود.

آندره ژید در محیط خشک و مذهبی رشد کرد. او در سن یازده سالگی پدرش را از دست داد و با تعصب و سخت گیری های مادرش زندگی می کرد. در نوجوانی عاشق دختر خاله اش مادلن روندو شد و این عشق را تا پایان عمر با خود به همراه داشت.وی از بیست و دو سالگی یعنی در سال 1891 به نویسندگی پرداخت. آندره ژید با الهام گرفتن از نویسندگان و شاعرانی چون پی یر لوییس . پل والری . و استفان مالارمه به مکتب سمبولیسم روی آورد.

هشدارهای آندره ژید به خوانندگان

آندره ژید نه تنها تبلیغی برای خواندن کتابهای خود نمی کرد ، بلکه از خوانندگان درخواست می کرد کتاب خود را دور بیندازند. او در کتاب خود به خواننده تذکر می دهد که این کتاب هم چیزی نیست و آن را دور بینداز و راه حقیقت خود را بجوی و در بند این کتاب نمان.ژید سالها به انحراف جوانان متهم بود و وی در پاسخ میگفت که سقراط هم ازین اصل مستثنا نبوده است.

سالهای پیری و جایزه نوبل

ژید در سال 1947 و در سن 78 سالگی برنده جایزه ادبی نوبل شد. وی اشاره دارد که چیز زیادی از عمر من نمانده است و تا سال 1951 یعنی زمان مرگش  ،مورد انتقاد شدید از سمت کمونیست ها یک طرف ، و کاتولیک ها از طرف دیگر بود.

آندره ژید و کتاب مائده های زمینی

آندره ژید در سن بیست و چهار سالگی و بیمار ، سفر به سمت تونس را آغاز کرد .در مدت دو سالی که وی در آفریقا به سر می برد تحولی عظیم در وی نهادینه شد و به نوشتن کتاب مائده های زمینی منجر شد.این کتاب رساله ای است در مورد لذت بردن از زندگی ، قدر عمر را دانستن و شور و شوق زندگی راداشتن و یک کتاب ماندگار در ادبیات فرانسه محسوب می شود.

او این کتاب را در جوانی اش نوشته ولی کتاب چکیده است از تمام فلسفه آندره ژید و آثار بعدی اش پیرو همین مکتب می باشد. ریشه های این کتاب از کتاب مقدس برگرفته شده. آندره در این کتاب اشاره دارد که انسان باید امیال دنیوی اش را فراموش نکند و این امیال اند که رنگ و بوی زندگی را درخشان تر می کنند.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: « وقتی از عملی لذت می‌برم، برای من دلیل خوبی است که آن عمل را انجام بدهم… مادامی که لبانت برای بوسیدن هنوز شیرین است، سیراب کن. چنان زندگی کن که زندگی‌ات بدون ترس از نتایج محرماتی که اخلاقیات رسمی بر تو تحمیل می‌کند، پذیرای هر رویدادی باشد».

گفتارها و نقل قول های آندره ژید

بهتر است که از تو متنفر باشند بخاطر پیزی که هستی ، تا تورا دوست داشته باشند بخاطر چیزی که نیستی.

تا زمانی که انسان از ساحل امن دست نکشد به اقیانوس بی انتها نخواهد رسید.

به کسانی که به دنبال حقیقت هستند ایمان داشته باشید ، نه کسانی که مدعی اند حقیقت را یافته اند.

به آنچه در درون خود احساس می کنید ایمان داشته باشید.

حقیقت زندگی به رنگ خاکستری است.

تا زمانیکه در دنیا و در بین انسانها زیست می کنیم ، بهتر است انسانیت را گرامی بداریم.

فقط در ماجراجویی و دست کشیدن از حریم امن است که انسان دست به اقیانوس حقیقت می یابد.

هنر با مقاومت و ممارست و تلاش کردن خلق می شود ، بدون تلاش و ممارست هیچ شاهکار هنری خلق نخواهد شد.

در داستان خوشبختی چه چیزی وجود دارد؟ تنها چیزهایی که به آن منتهی می شود و چیزهایی که آن را خراب میکنند.

هیچ چیزی به اندازه انسانی که از او تعریف می شود احمقانه نیست.

هیچ چیز برای خوشبختی ، مخرب تر از یادآوری خوشبختی نیست.

با احساسات نجیب است که ادبیات بد نوشته میشود.

ترس از تمسخر انسان ، ترسوترین انسانها را بوجود می آورد.

اکنون و در این جهان باید زندگی کنیم و از آن لذت ببریم.

فقط باید یک چیز را انسان بخواهد و آرزوی آن را داشته باشد ، و از آنجایی که من آرزوی همه چیز را با هم دارم پس به هیچ چیزی نخواهم رسید.

فقط احمق ها هستند که با خود در تناقض اند.

سخن پایانی:

در پایان باید عرض کنم که آشنایی با فلسفه و افکار آندره ژید به ما انسانها کمک خواهد کرد که قدر لحظات عمر و زندگی خویش را بدانیم و از نفس کشیدن خود لذت ببریم. آندره همواره در پی این بود که عمر کوتاه است و انسان باید در تلاش و تکاپو برای رسیدن به خوشبختی که مختص خود اوست باشد و از ساحل امن خویش دست بکشد و در کارزار زندگی وارد شده و خوشبختی و حقیقت خود را به چنگ آورد.